2004

Das Geigenmahl
Oder "Die Armada von Duldgedalzen“.
Muziektheater
Creatie in kader van festival “6-Tage Oper” (Düsseldorf)
Uitgevoerd op locatie in Tarrenz, Oostenrijk.

Tarrenz is een klein dorp, een beetje verloren in het Gurgltal in Tirol. In het dal staat Tarrenz bekend als “das Hexendorf”. Want er werd een bizar fenomeen vastgesteld. Bij dorpelingen die werden verdacht van overspel of liefdeskwaad, verscheen bij nacht en ontij een witgeschilderde viool (ein Geigenmahl) op de voordeur van het huis.

Het dorp werd in 1921 een tijdelijk onderkomen voor enkele Dada-kunstenaars. Onder andere Hans Arp en J.T. Baargeld, André Breton en Paul Éluard kwamen er artistieke frisse lucht opsnuiven. Tristan Tzara kwam er met zijn vrouw wonen in de buurt van de afstandse villa die door Max Ernst werd betrokken. De vrouw van Max Ernst, Luise Straus, werd er wel eens “Die Armada von Duldgedalzen” genoemd. Een niets betekenend dada-woordspelletje dat later ook de titel werd van één van zijn eerste collages.

De voorstelling vertelt, in een achttal tableaus, op locaties verspreid over het hele dorp en uitgevoerd door een professionele crew naast lokale kunstverenigingen, het verhaal van Armada, een ambitieuze vrouw uit Tarrenz. Zij maakt het tot een heuse transportmagnaat. Zij put de kracht voor haar succes uit de frustratie over een uit de hand gelopen liefdesrelatie met de boerenzoon Speckbacker.

Concept: Annette Bieker en Frank Schulz (D), Thomas Dészy (Fr)
Tekst: Jo Willems (NL)
Kostuums: Jan Kocman (SK)
Decors: Reinhold Neururer (A)
Cello: Jacqueline Hamelink (NL)
Spelers: Gudrun Pelker (sopraa), Wolram Wittekind (tenor), Annette Bieker en François VanEeckhaute.
Symposium Tarrenz, Kirchenkor Tarrenz, Musikkapelle Tarrenz, Miglieder des Theater Humiste, Imst (A), Heu-Mäher aus Tarrenz.